به گزارش خبرنگار تشکل‌های دانشجویی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ گفتار از حجت الاسلام مجتبی عرب///* مهمترین تعریضی که از بیانات رهبری خطاب به تشکل های دانشجویی به عنوان مخاطب اصلی مطرح گردیده، این است که فرمانده می‌گوید انگار شما در موقعیت مبارزه و سنگرتان ننشسته‌اید! رهبری با تشکیلاتی روبرو هستند که به آن فرمان داده‌اند، توصیه که نکرده‌اند زیرا نسبت دانشجوی تشکلی با رهبری، استاد مشاور که نیست! نسبت فرمانده (ولی) با سرباز (مطیع) برقرار است. در کل دیدارهای دانشجویی، رهبری توقعات‌شان را به این اندازه صریح اشاره نکرده و به تشکل‌ها اینگونه تلنگر نزده‌اند.
نهیب بیدارکننده رهبری
لذا نهیب بیدارکننده رهبری (چه برای دانشجویان تشکلی و چه برای آنهایی که نسبت به فضای دانشگاه مسئولیت دارند و موثر هستند) باید تلخ و هشداردهنده باشد که بیدار شویم و بدانیم که خوب کار نکرده‌ایم. ما باید بدون رودربایستی و احساسی شدن، تلاش خود را تبدیل به یک بازآرایی و تلاش مضاعف انجام دهیم تا امر امام روی زمین نماند؛ چرا که فرمان رهبری یعنی نسبت ما با امام زمان (عج).
دوگانه "آرمان" و "مصلحت"
طبق متن صریح رهبری در دیدار دانشجویی، ایشان دوگانه‌ای را می‌سازند: دوگانه "آرمان" و "مصلحت". تصریح رهبری اینگونه است: من مسئولین را برای پیگیری مصلحت می‌خواهم و جنبش دانشجویی را برای پیگیری آرمان؛ از مجموع این دو نیز برآیند خوبی برای کشور ایجاد می‌شود؛ البته نه به معنای اینکه جنبش دانشجویی بدون تفکر و بی تفاوت نسبت به مصلحت باشد و نه اینکه کسی که مسئول می‌شود، تنها به مصلحت بپردازد و نه چیز دیگر.
در دهه ۹۰ و به ویژه در دو سه سال اخیر، بیان "بازگشت به مسئله اهمیت آرمان خواهی در جنبش دانشجویی" به این وضوح در کلام رهبری دیده نشده و ایشان در دیدار اخیر، به‌طور خاص به آن پرداخته و مسائلی چون عدالت (به دلیل وجود برخی شبهه‌ها) مورد تاکید جدی قرار گرفته است.
همچنین، ضرورت توجه به درون دانشگاه به عنوان تذکر مهم رهبری نیز از وجوه خاص دیدار امسال بود که از آن به عنوان یک دستور مهم باید تلقی کنیم که مسیرها را می‌تواند تغییر دهد و فرمان تشکل‌ها و طلبه‌ها و موثرین و مسئولین فضای دانشجویی را با تغییرات جدی مواجه کند.
تشکل‌ها باید در چارچوب حرکت کنند
خیلی زیبا نیست ما از روی بی مسئلگی نیاز به دوپینگ مخالف نمایی داشته باشیم. داخل دانشگاه تا کار می کنید این همه کارهایی که باید برید، انجام بدید اصلا یکی از دلیلی که مقام معظم رهبری به شما تذکر میده تشکل های انقلابی به جنو نیز میفتند، باز این نیز از روی بیکاری است یعنی اینجور کارها، کار انسان های بیکار است یعنی کسی که کار مشخصی ندارد.
دلیل اینکه این همه مسئله روی زمین مونده این است که شخصی را باید بیاورید که هی تمرینی بادش کنه که مثلا یک ناسزا به او بگوید مثل مرد دو هزار چهره با چای ریختن بر روی پای خود عصبانی می شد داد می زد، مثل این است که بنده فکر می کنم این کارکرد برای تشکل مخالف حتما اشکال داره اما چیزی که طبیعی باشد از متن دانشگاه بجوشد.
من نیز جزو مدافعین هستم که بر سر این ایستادگی خواهم کرد که به هیچ وجه از هیچ چهارچوبی اجازه ندارد بیرون بزنه هر انسانی که می باشد اکثریت دانشگاه باشد هیچ اهمیتی نداره ما یه چارچوبی داریم تو کشور هر کسی میخواهد فعالیت کند باید آن را به صورت کلی بگذارد نه اینکه این ها را آن قدر بسته کنیم که حالا یا باید بسیج باشد یا بسیج مستقل نه این و نه ولی اینکه خب ببینید ما باید آزاد اندیش باشیم باید بهبله به رسمیت شناختن گفت وگو و آزاد اندیشی کار درستی است اما در مقام امکان بروز تشکیلاتی از یه خطوط قرمزی به هیچ وجه در دانشگاه نباید عبور کرد.
از این مسئول‌های روشنفکر دانشگاهی معاونی یا رئیسی برخی جاها ممکن است که بالاخر پیدا شوند باید برود مستقیم به عنوان نماینده انقلاب بزند داخل دهن او، من پیشنهادم صریح همین است که تشکل نمایی فایده ای ندارد آن هایی که در چارچوب هستند درست.ما وارد دوره گذاری جدیدی هستیم به اینکه شما در افق فلسطین، اصلاح طلب ها رو بیاورید مشکل اساسی آن از نظر بنده این است که این‌ها هیچ نمایندگی واقعی در بدنه واقعی مردم ایران ندارند یبه این معنا که آن کسی که نیامده است مشارکت کند اینجوری نبوده است که اگه جواد ظریف می‌امد بدون دوپینگ آمریکا پیاده رای می داد آن مسئله چیز دیگری است. ما اول این را بفهمیم و بعد ببینیم با آن مسئله تو چه چارچوبی میخواهیم تعامل کنیم ناگهان خیلی جدی بگیریم یا خیلی از اینور آسان بگیریم.
توی جمع بندی از دست فرمان های مقام معظم رهبری در چند سال اخیر بنده این صحبت را فکر می کنم داخل آذر ماه یک بار مفصل نوشتم بله خیلی داخل ذهن من تغییر ویژه ای نکرد این جمع بندی که آذر ماه نوشته بودم،به همان می خواهم اشاره کنم که در صورت بندی از مجموعه وظایفی که امروز جنبش دانشجویی با آن روبرو است، با توجه به این تحلیلی هم که بنده قبلا عرض کرده بودم که حال خلاصه آن را اجمالا میتوانید در همان نشست کنشگر بود که با آقای فیروزآبادی جمع بودیم راجع به جنبش دانشجویی در بهمن ماه بنده کمی مفصل تر عرض کردم،
خلاصه امرم این بود که ما به سمت انتهای دهه نود که می رفتیم با یک مجموعه ای از اتفاقات در فضای پیرامون دانشگاه، فضای سیاسی کشور و در فضای خود تشکل ها که کم اهمیت ترینش ولی بالاخره موثر بر آن هم ماجرای کرونا بود با این پدیده روبرو شدیم که به نظر بنده سه تا عنصر اصلی دارد، برای تکالیف جنبش دانشجویی به این سه تا عنصر اصلی که به ماموریت های اقدامی کنشگرانه جنبش دانشجویی خیلی ربط دارد، یک عنصر زیرساختی بنیادین که به تذکر این دوره مقام معظم رهبری ربط دارد داریم می‌شویم و نشانه هایی از آن را هم می بینیم و انتظاراتمون هم به نظر من متناسب با رویش دوباره باید تنظیم بکنیم یعنی بدادله گوناگونی تشکل های دانشجویی و حرف های پیرامونش یک ریست شده است و این رو باید بفهمیم به نظرم مسئله مهمی است.
به نظر بنده بتوانیم فعالیت بسیار موثری رو دوستان ما انجام بدهند هم این توسعه ارزی درست تشکیلات بود یعنی در واقع اوج سالی که ما دو سه ساله سرمایه گذاری کرده بودیم رو توسعه پایگاه های تشکل در دانشکده و خوابگاه ه پایگاه حالا تو ادبیات بسیج دست کم اینه دیگه و گسترش طرح ورودی ها و اخذ طرح ورودی های کل دانشگاه اینا کارهایی نیست که الان نوستالژیک بریم عین همین رو انجام بدیم و عرض من یه چیز دیگه ست عرض من اینه که ما بسیج دانشجویی رو تلاش کردیم بسازیم که بدون ذره ای کوتاه اومدن از اصولش که تو هشتاد و هشت هم درگیر مستقیم بوده ولی انقدر توسعه تخاطف با بدنه مستقیم دانشگاه و اساتید داشته باشه که به این سادگی قابل مهار کردن تو دانشگاه نباشه و حتی اونی که می خواست فحش بده به آخر جمهوری اسلامی هم میگه اینا فرق دارن ولی بسیجی ها فلان این موفقیت این به نظرم بخشی از همون چیزیه که آقا انتظار داراروز مشابهش نه لزوما با عین همون کار ولی توسعه ارضی که مثلا سیاست برادر خوبم آقای قاسمی هم هست تو بسیج دانشجوی از اول امسال خیلی داره دنبال میکنه به نظرم به این جهت سیاست درستیه حالا شما باید مابه ازای این رو تو تشکل خودتون پیدا بکنید
پاشنه آشیل جمهوری اسلامی امروز محیط دانشگاهه
ناامید شدن از متن دانشگاه سمه بسیجی که زورش پنجاه نفر باشه دفتری که زورش چهل نفر باشه در یک اتحادیه کار بزرگی رو نمیتونه بکنه تو اون ماموریت های بعدی که داریم حرف می زنیم اقلا اینجوری نگاه کنیم اگر نگم که پاشنه آشیل جمهوری اسلامی امروز محیط دانشگاهه پیچیده ترین جای جهاد تبعین محیط دانشگاهه نقطه سمپاشی ا الی درون کشور دانشگاهه نقطه امید دشمن و ضد انقلاب برای هر طرحی که یک بعد درونی داشته باشه مثل یک هزار و چهارصده یک محیط واقعی دانشگاهه و شما سرمایه جمهوری اسلامی هستید من حرف یک هزار و چهارصد و یک هم می زنم تو دانشگاه روهیکله رئیس دانشگاه استاد دانشگاه مسئول نهاد فلان اینا هیچ حسابی نمیشه کرد
خیلی بده ما از سر بی مسئلگی نیاز به دوپینگ مخالف نمایی داشته باشیم تو دانشگاه تا کار می کنید این همه کارای که باید برید انجام بدید اصلا یکی از دلیلی که آقا به شما تذکر میده تشکل های انقلابی به جنو هم میفتن باز اینم از سر بیکاریه یعنی اینجور کارا کار آدمای بیکاره ین کسی که کار مشخصی نداره دلیل اینکه این همه مسئله رو زمین مامده است یا مثلا یکی باید بیاری که هی تمرینی بادش کنه که مثلا یه فحش بهش بده مثل اون بود که معل دو هزار چهره با چی بود این چایه رو می ریخت عصبانی می شد داد می زد مثلا مثل اینه من فکر می کنم.
این کارکرد برای تشکل مخالف حتما اشکال داره اما چیزی که طبیعیه از متن دانشگاه بجوشه هم باز من جزو مدافعین هستم که سفت سر این وام نیستم که به هیچ وجه از هیک چهارچوبی اجازه نداره بیرون بزنه هرکی که هست اکثریت دانشگاه باشن هیچ اهمیتی نداره ما یه چارچوبی داریم تو کشور هر کسی میخواد فعالیت کنه باید اون رو به صورت کلی ببذاره نه اینکه اینا انقدر بسته کنیم که حالا یا باید بسیج باشه یا بسیج مستقل حالا نمیشه از بعضی جاهای دیگه اسم برد ولی هم به همون عنوان بگیم از این بازیا رم من کار درستی نمیدونم یعنی احساس می کنم به پیشرفت دانشگاه کمک کنی یا نه ببین ما باید آزاداندیش باشیم باید به رسمیت شناختن گفت وگو و آزاد اندیشی کار درستی است.
اما در مقام امکان بروز تشکیلاتی از یه خطوط قرمزی به هیچ وجه در دانشگاه نباید عدول کرد از این مسئول روشنفکرای دانشگاهی معاونی چیزی رئیسی یه جاهایی ممکنه بالاخره کسایی پیدا میشوند باید مستقیم به عنوان نماینده اقلاب بزنه تو دهنش من پیشنهادم صریح همینه تشکل نمایی فایده نداره اونایی هم که تو چارچوب هستن درسته ما وارد دوره گذاری شده‌ایم به اینکه شما تو افق فلسطین اصلاح طلبا رو بیاری مشکل اساسیش از نظر من اینه که آقا اینا هیچ نمایندگی واقعی در بدنه واقعی مردم ایران ندارن ین اونی که نیومده مشارکت کنه اینجوری نبوده که اگه جوار ظریف میومده بدون دوپینگ آمریکا پیاده رای می داده این عنت داشته باشیم نی اون مسئله ش یه چیز دیگه ست ما اول اینو بفهمیم بعد ببیم ببینیم با اون مسئله تو چه چارچوبی میخوایم تعامل کنیم یهو خیلی سفت بگیریم یا یهو خیلی از اینور شل بگیریم احساس کنم چقدر مفید است.
*فعال سابق دانشجویی
